Τιμή και δόξα στους ΑΘΑΝΑΤΟΥΣ
Και οι “καραβανάδες” που ακούν πλέον το όνομα “τούρκος” και χέζονται πάνω τους, δεν έχουν καμιά σχέση με τις χιλιάδες, εκατομμύρια Ελλήνων ηρώων και ημιθέων που τους κοιτούν από ψηλά.
Το Ελληνικό στράτευμα σήμερα είναι ένα τσούρμο από πουστράκια και μοδιστρούλες, μάλλον, απαρτίζεται, κι εμείς υπερήφανοι και αγέρωχοι πολίτες τρέχουμε στις παρελάσεις να τους καμαρώσουμε! Τα νιάτα μας, η λεβεντιά μας, η ομορφιά μας, το καμάρι μας.
Και επειδή, το ψάρι απ’ το κεφάλι βρωμάει, να θυμηθώ εκείνον τον Ταγματάρχη του Ε.Σ. με το στριγγάκι του που πουλούσε το κωλαράκι του στο φέισμπουκ πριν από λίγα χρόνια.
Να πάω στον άλλον αγέρωχο και ευσταλή αξιωματικό του Ε.Σ. Κούκλατζη, που πέταξε χέστης δειλός και λιποτάκτης το όπλο του και παραδόθηκε, ούτε καν σε στρατό, αλλά στους τούρκους “τσιαντιρμάδες” (χωροφύλακες, δηλαδή), στην πρώτη γραμμή του Μετώπου, μ' εκείνο το παχύδερμο που είχε μαζί του υπαξιωματικό, και θέλει ένα καζάνι φασολάδα στην καθισιά για να χορτάσει την πείνα του, χέστης και κατάδειλος επίσης.
Να πάω σ’ εκείνον τον αρχήγαρο του Λ.Σ. που έκανε τον τεράστιο “ελιγμό” (κλανιά, δηλαδή), με το σκάφος που του εμπιστεύτηκε η Πατρίδα να την φυλάξει, και όταν είδε τον “τούρκο” να τον πλησιάζει.
Να πάω στην φρεγάτα μας που παράτησε την άσκηση (σε καιρό πολέμου) και γύρισε... ένδοξη και δαφνοστεφανωμένη με σοβαρή βλάβη, γριά ξεμαλλιασμένη πουτανίτσα να κρυφτεί στην αγκαλιά της πανένδοξης Σαλαμίνος.
Να πάω στην άλλη φρεγάτα μας που κόλλησε στα αβαθή, γιατί ο στούρνος και ανεκπαίδευτος καπετάνιος της στη χοντρομαλακία του και την ασχετοσύνη του που τον έδερνε, δεν ήξερε ούτε “τα νερά να γραδάρει” όπως έγραψε κι ο Καββαδίας.
Να πάω σ’ εκείνον τον καραπούσταρο... αμυγδαλωμάτη αξιωματικό της Αστυνομίας που διάλεξε τον ίσκιο της ελληνικής σημαίας να φιλήσει στο στόμα τον γαμιά του (πάλι καλά που δεν τράβηξε και καμιά μαλακία επάνω της, ω, τι αθλιότης, και τι ξευτίλα για την Ελλάδα, αλήθεια;).
Και ύστερα θα έρθω, σ’ αυτό το “πουτσαράδικο” τσογλάνι των “ΛΟΚ” που βγήκε σε μια πουτανίστικη πρωινιάτικη σαχλοεκπομπή τουρκοελληνίδας, μιας ακόμα πιο σαχλής και ανθελληνικής τηλεοράσεως τουρκικών συμφερόντων, να πει στο πανελλήνιο, πόσο πουτσαράς, και πόσο μεγάλος γαμιάς, είναι!
Περνώ πολύ συχνά έξω από το στρατόπεδο της “Ταξιαρχίας Ανορθόδοξου Πολέμου ΑΝΤΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΆΝΗΣ” στη Ρεντίνα, και πάντοτε ρίχνω κλεφτές και ταπεινές ματιές με ευλάβεια ευγνωμοσύνη στο όνομα του Αντιστρατήγου μετά θάνατον Γεωργίου Κατσάνη. Του ήρωα των ηρώων του 1974 στην ελληνική Κύπρο! Τον οποίο ένα τσούρμο χέστηδων και κατουρλιάρηδων υψηλόβαθμων καραβανάδων στην Αθήνα κρυμμένων στα καταφύγια των... κρεβατοκάμαρών τους, κατέρριψε (διάβαζε σκότωσε εν ψυχρώ και πούλησε, έγκλημα πολέμου) για να εξαλείψει την προδοσία του προφανώς, πλην όμως, την φούντωσε περισσότερο.
Θα συνεχίσω να περνώ, αλλά δεν θα αποστρέψω το βλέμμα μου με αηδία πλέον, από την Πύλη του στρατοπέδου, γιατί είμαι σίγουρος πως οι άλλοι καταδρομείς εκεί μέσα, θα περιποιηθούν δεόντως και όπως αξίσει σ’ αυτό το μίασμα που καταρράκωσε το όνομα, ίσως και το ηθικό των “Λοκατζήδων” Των Ελλήνων Καταδρομέων!
Όπως επίσης και ο Διοικητής της Ταξιαρχίας, θα πρέπει να μεριμνήσει να τιμωρηθεί ισάξια και η κυρία που τον προσέλαβε συνεργάτη στην εκπομπή της!
Αν δεν το κάνει (ο Διοικητής της Ταξιαρχίας), να βάλει ζαρτιέρες και κομπινεζόν, να πάει να κάνει παρέα στους τραβεστί της “Συγγρού” και της “Πολυτεχνείου”.
Το γόητρο και το κύρος του Ελληνικού Στρατού, όλα αυτά τα πουλημένα και ανθελληνικά, βρωμερώς προδοτικά χρόνια που ζούμε, από ακόμα πιο βρωμερές και ανθελληνικές Κυβερνήσεις, Στρατιωτικές ηγεσίες, έσωσε η άρνηση (και άρνηση διαταγής) του Λοχαγού και του Επιλοχία, να ξεσκατώσουν την “λαθροσαβούρα” που εισβάλει εχθρική πολεμική πράξη από τα Μικρασιατικά παράλια της μεγάλης Ελλάδος, πέρασαν Στρατοδικείο κανονικά, και ΑΘΩΩΘΗΚΑΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ!
Το Ελληνικό στράτευμα σήμερα είναι ένα τσούρμο από πουστράκια και μοδιστρούλες, μάλλον, απαρτίζεται, κι εμείς υπερήφανοι και αγέρωχοι πολίτες τρέχουμε στις παρελάσεις να τους καμαρώσουμε! Τα νιάτα μας, η λεβεντιά μας, η ομορφιά μας, το καμάρι μας.
Και επειδή, το ψάρι απ’ το κεφάλι βρωμάει, να θυμηθώ εκείνον τον Ταγματάρχη του Ε.Σ. με το στριγγάκι του που πουλούσε το κωλαράκι του στο φέισμπουκ πριν από λίγα χρόνια.
Να πάω στον άλλον αγέρωχο και ευσταλή αξιωματικό του Ε.Σ. Κούκλατζη, που πέταξε χέστης δειλός και λιποτάκτης το όπλο του και παραδόθηκε, ούτε καν σε στρατό, αλλά στους τούρκους “τσιαντιρμάδες” (χωροφύλακες, δηλαδή), στην πρώτη γραμμή του Μετώπου, μ' εκείνο το παχύδερμο που είχε μαζί του υπαξιωματικό, και θέλει ένα καζάνι φασολάδα στην καθισιά για να χορτάσει την πείνα του, χέστης και κατάδειλος επίσης.
Να πάω σ’ εκείνον τον αρχήγαρο του Λ.Σ. που έκανε τον τεράστιο “ελιγμό” (κλανιά, δηλαδή), με το σκάφος που του εμπιστεύτηκε η Πατρίδα να την φυλάξει, και όταν είδε τον “τούρκο” να τον πλησιάζει.
Να πάω στην φρεγάτα μας που παράτησε την άσκηση (σε καιρό πολέμου) και γύρισε... ένδοξη και δαφνοστεφανωμένη με σοβαρή βλάβη, γριά ξεμαλλιασμένη πουτανίτσα να κρυφτεί στην αγκαλιά της πανένδοξης Σαλαμίνος.
Να πάω στην άλλη φρεγάτα μας που κόλλησε στα αβαθή, γιατί ο στούρνος και ανεκπαίδευτος καπετάνιος της στη χοντρομαλακία του και την ασχετοσύνη του που τον έδερνε, δεν ήξερε ούτε “τα νερά να γραδάρει” όπως έγραψε κι ο Καββαδίας.
Να πάω σ’ εκείνον τον καραπούσταρο... αμυγδαλωμάτη αξιωματικό της Αστυνομίας που διάλεξε τον ίσκιο της ελληνικής σημαίας να φιλήσει στο στόμα τον γαμιά του (πάλι καλά που δεν τράβηξε και καμιά μαλακία επάνω της, ω, τι αθλιότης, και τι ξευτίλα για την Ελλάδα, αλήθεια;).
Και ύστερα θα έρθω, σ’ αυτό το “πουτσαράδικο” τσογλάνι των “ΛΟΚ” που βγήκε σε μια πουτανίστικη πρωινιάτικη σαχλοεκπομπή τουρκοελληνίδας, μιας ακόμα πιο σαχλής και ανθελληνικής τηλεοράσεως τουρκικών συμφερόντων, να πει στο πανελλήνιο, πόσο πουτσαράς, και πόσο μεγάλος γαμιάς, είναι!
Περνώ πολύ συχνά έξω από το στρατόπεδο της “Ταξιαρχίας Ανορθόδοξου Πολέμου ΑΝΤΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΤΣΆΝΗΣ” στη Ρεντίνα, και πάντοτε ρίχνω κλεφτές και ταπεινές ματιές με ευλάβεια ευγνωμοσύνη στο όνομα του Αντιστρατήγου μετά θάνατον Γεωργίου Κατσάνη. Του ήρωα των ηρώων του 1974 στην ελληνική Κύπρο! Τον οποίο ένα τσούρμο χέστηδων και κατουρλιάρηδων υψηλόβαθμων καραβανάδων στην Αθήνα κρυμμένων στα καταφύγια των... κρεβατοκάμαρών τους, κατέρριψε (διάβαζε σκότωσε εν ψυχρώ και πούλησε, έγκλημα πολέμου) για να εξαλείψει την προδοσία του προφανώς, πλην όμως, την φούντωσε περισσότερο.
Θα συνεχίσω να περνώ, αλλά δεν θα αποστρέψω το βλέμμα μου με αηδία πλέον, από την Πύλη του στρατοπέδου, γιατί είμαι σίγουρος πως οι άλλοι καταδρομείς εκεί μέσα, θα περιποιηθούν δεόντως και όπως αξίσει σ’ αυτό το μίασμα που καταρράκωσε το όνομα, ίσως και το ηθικό των “Λοκατζήδων” Των Ελλήνων Καταδρομέων!
Όπως επίσης και ο Διοικητής της Ταξιαρχίας, θα πρέπει να μεριμνήσει να τιμωρηθεί ισάξια και η κυρία που τον προσέλαβε συνεργάτη στην εκπομπή της!
Αν δεν το κάνει (ο Διοικητής της Ταξιαρχίας), να βάλει ζαρτιέρες και κομπινεζόν, να πάει να κάνει παρέα στους τραβεστί της “Συγγρού” και της “Πολυτεχνείου”.
Το γόητρο και το κύρος του Ελληνικού Στρατού, όλα αυτά τα πουλημένα και ανθελληνικά, βρωμερώς προδοτικά χρόνια που ζούμε, από ακόμα πιο βρωμερές και ανθελληνικές Κυβερνήσεις, Στρατιωτικές ηγεσίες, έσωσε η άρνηση (και άρνηση διαταγής) του Λοχαγού και του Επιλοχία, να ξεσκατώσουν την “λαθροσαβούρα” που εισβάλει εχθρική πολεμική πράξη από τα Μικρασιατικά παράλια της μεγάλης Ελλάδος, πέρασαν Στρατοδικείο κανονικά, και ΑΘΩΩΘΗΚΑΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ!
[]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου